Sex op hoogte

In diverse vijvers in de Brenne vind je stelkluten. Meestal zie je de vogels op grote afstand aan de oevers lopen. Met name bij Étang Bénisme lopen er dit jaar minimaal 14. Soms heb je geluk en komen de vogels wat dichterbij. Zo ook vandaag.
In eerste instantie komt het mannetje in beeld (om het hoekje) ge lopen.

Even later laat ook het vrouwtje (iets bruiner) zich zien. En meteen is duidelijk dat ze "plannen" hebben. Ze lopen niet voor niets zo dicht bij elkaar.

Er wordt wat "geknuffeld" en na enkele minuten begint het mannetje het vrouwtje te bestijgen. Daarvoor moet hij acrobatische toeren uithalen. Wat wil je met die enorm lange poten.

Al fladderend zakt het mannetje op de rug van het vrouwtje steeds verder door zijn enkels (de knieën van vogels zijn nooit zichtbaar!).

Zoals je ziet moet het mannetje behoorlijk door de enkels voor de "daad". Deze steken aan beide zijden van het lichaam van het vrouwtje uit.
Het "moment suprême" duurt maar even. Daarna is er nog even een knuffel en nu is het wachten op de eileg.

Oranje oortjes en rietsluiper

Een bezoek aan Étang de Sous levert bijna altijd wel een mooie waarneming. Wanneer je die dan vast kunt leggen is dan natuurlijk leuk. Als eerste de Geoorde fuut (Podiceps nigricollis, Black-necked Grebe, Grèbe à cou noir). Een mooi fuutje met zijn oranje oorpluimen die in de Brenne op veel vijvers te vinden is.

Even later komt er op een andere plek een reiger door het riet geslopen. Wat is dat toch....

Als de vogel zich wat beter laat zien kun je ook zien hoe mooi deze Purperreiger (Ardea purpurea, Purple Heron, Héron pourpré) is.

De mooiste vogels van de Brenne

De Bijeneter (Merops apiaster, Guêpier d'Europe, Bee-eater) is een van mijn favoriete vogels. De kleuren zijn rood, geel, blauw en groen en dan al deze kleuren in de versie "knal".
Hier in de Brenne zijn enkele plekken waar ze broeden. Maar de meeste plekken zijn slecht te bereiken of liggen in een omgeving die niet zo mooi is. Toen ik enkele weken geleden hoorde dat er in de omgeving van Ciron elke dag bijeneters werden gezien en gehoord ben ik op zoek gegaan en heb de kolonie (ik schat zo'n 20 broedpaartjes) gevonden. De plek is ook prima te bereiken en dat betekent dus dat ik tijdens mijn wekelijkse excursies ook deze mooie vogels aan anderen kan laten zien. Wanneer mensen de vogels zien heerst er altijd verwondering over deze exotisch gekleurde vogels.

In de gidsen die ik nageslagen heb is er nergens sprake over kleurverschil tussen de sexen! Toch zie ik steeds wanneer er twee vogels dicht tegen elkaar aanzitten (en ik er van uit ga dat dat een paartje is) dat de gele band die over de rug van de vogels loopt duidelijk verschiilend zijn. Op de foto's die Frank Wienholts (gast in onze B&B) heeft gemaakt is dat ook te zien (zie http://artdevivre-belabre.blogspot.fr en dan bij 6 mei). Mochten er mensen zijn die dit kleurverschil ook kennen, dan hoor ik graag iets.

Duitse Visarend aan huis

Vanmorgen net voor het ontbijt ontdekte een van mijn gasten dat er naast de reiger nog een grote vogel in de boom zat. het bleek een Visarend te zijn (Pandeon haliaetus, Osprey, Balbuzard pêcheur) te zijn. De vogel - mijns inziens een vrouwtje - is ruim vier uur gebleven. Aan beide poten droeg ze een ring. Op linker kon ik 3TK aflezen. De vogel zat veel in de boom op zo'n 35 meter afstand te poetsen, maar vloog ook soms rond om te vissen. De duiken leverden echter niets op deze keer. Ook vloog ze soms net boven het water om haar poten nat te maken en dan weer met die natte poten door te gaan met verzorgen van haar verenkleed.

Omdat ik wekelijks visarenden aan huis lijkt het er op dat de vogel in de buurt weleens een nest zou kunnen hebben.

Ik heb de vogel gemeld bij de regionale afdeling van de LPO (Ligue de Protection des Oiseaux - de Franse Vogelbescherming). Deze hebben contact opgenomen met de ringcentra en heb later de gegevens van de vogel toezonden gekregen. De vogel is op 2 july 2010 geringd in de buurt van Gandenitz, een plaats in het Noordoosten van Duitsland (Brandenburg). In de mail die mij werd doorgestuurd werd bevestigd dat het een vrouwtje is.

Twee dagen later kwam er weer een visarend op bezoek. Dit was duidelijk een andere - geen bruine hals - dus waarschijnlijk een mannetje.

Grasmus

Hier in de Brenne zitten veel grasmussen (Sylvia communis, Fauvette grisette, Whitethroat). Soms wens je wel eens dat ze even hun zang staken zodat je even ook naar de andere zangertjes kunt luisteren. Moeilijker is het om ze te fotograferen. Deze keer dus wel. Op de pad in Foucault.

Excursie naar het natuurhart de Brenne

Réserve Naturelle de Cherine heeft enkele hutten die zeer de moeite van een bezoek waard zijn.

De Witwangsterntjes (Chlidonias hybrida, Guifette moustac) zijn weer terug op hun plek bij het Étang de Sous. Vorig jaar werden alle nesten op een na door de wilde zwijnen opgegeten. Laten we hopen dat de zwijnen de kolonie dit jaar met rust laten.

Dezelfde boom vonden even laten een koppeltje kokmeeuwen (Larus ridibundus, Mouette rieuse) een geschikte plek voor de paring.

Ook geoorde futen (Podiceps nigricollis, Grèbe à cou noir) hebben elkaar weer gevonden en voerden een mooi paringsriueel uit.

Als laatste bij het Étang de sous een purperreiger (Sylvia undata, Fauvette pitchou) die zojuist een Amerikaanse katvis heeft weten te verschalken.

Deze close-up van een geoorde fuut (Podiceps nigricollis, Grèbe à cou noir) is gemaakt in een van de andere hutten van het Natuurreservaat Cherine.

Bij de hut van het Étang Ricot zaten twee Europeesche moerasschildpadden te zonnen.