In een Franse vogelhut is het altijd erg stil. Wanneer ik een excursie leid vind ik dat ik toch wat aan mijn (ex)cursisten moet kunnen zeggen en doe dat dan ook altijd rustig en zacht. Toch vinden die Fransen dat maar niks en laten dat dan ook duidelijk merken. Ik vertel dan dat ik mijn groep wat uit wil leggen en met gemok wordt dat geaccepteerd. Vandaag kwam ik medt een groep de hut bij Étang de la Sous binnen en toen werd er al meteen "ssssht" geroepen. Alle gasten in de hut waren gefixeerd op een vogel en ik herkende meteen de zang van de Grote Karekiet (Acrocephalus arundinaceus, Great Reed Warbler, Rousserolle turdoïde). De vogel zat op zo'n 7 meter van de hut in de rietkraag te zingen. Een cadeautje dus.
De Grote Karekiet is in Nederland erg zeldzaam geworden. Hier in de Brenne hoor je hem bij diverse vijvers. Bij het Étang de la Sous zijn zeker 2 maar waarschijnlijk drie territoria die je uit de hut kunt horen. regelmatig hoor je meerdere vogels tegen elkaar zingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten